Rozdział 4

<CZYTASZ = KOMENTUJESZ> PROSZE

G- Mamo!!!!!!!!!!!!!!! Jesteśmy!!!!!!!!!

A- Sam!!!!!!!!!!! Kochanie nic ci nie jest. Jak się ciesze, że cię widze. Dawno cię nie widziałam. Opowiadaj co u ciebie słychać?

Ciocia bardzo mocno mnie uściskała. Brakowało mi troche tej rodzinki, nie widziałam ich 3 lata.

G- Mamo… Sam jest zmęczona pokaże jej pokój, odpocznie i może jutro nam wszystko opowie

A- No dobrze, zaprowadz ją do pokoju

Szłam za Gemmą na góre.  Zatrzymałyśmy się przed drzwiami pokoju na samym końcu korytarza, doskonale znam ten pokój….

G- Będziesz mieszkać w pokoju Harrego, on i tak już tu nie mieszka, a zawsze miał największe łóżko i zawsze lubiłaś tu przebywać więc pomyślałam, że nie będziesz miała nic przeciwko

S- Nie coś ty, faktycznie jego pokój zawsze mi się podobał

G- A więc proszę bardzo

Dziewczyna złapała z klamkę i otworzyła drzwi. Moim oczom ukazał się ten niezapomniany pokój Hazzy, a wspomnienia z nim związane powróciły.

G- Zadowolona?

S- No pewnie, że tak.

G- Sam, mam pytanie.

S- Pytaj.

Usiadłyśmy na łóżku.

G- Co się właściwie stało między tobą a Harrym, bo z nim nie widziałaś się 5 lat, a ze mną tylko 3. Zakończyliście tak jakby waszą znajomość 2 lata wcześniej. Co się stało. Harry mi nic nie chciał powiedzieć więc pomyślałam, że od ciebie się dowiem, bo zawsze mnie to ciekawiło.

S- Oj Gemma ty jak zwykle ciekawska. No dobrze powiem ci. 5 lat temu podobał mi się pewiem chłopak Max. Harry oczywiście miał jakieś „ale” co do niego. Poprosiłam go aby mi pomógł w przygotowaniach do randki z Maxem. Umówiliśmy się, że Harry przyjdzie do mnie godzine przed randką i mi pomoże, ale on się nie pojawił. Po spotkaniu poszłam do Harrego zeby się dowiedzieć co się stało, że mnie olał i nie przyszedł, a ten powiedział tylko tyle, że Max nie jest dla mnie i nie miał zamiaru mi pomóc przygotować się do randki i widzieć jak póżniej cierpie przez Maxa . Pokłóciliśmy się jeszcze bardziej. Nie miałam okazij z nim póżniej o tym wszystkich na spokojnie porozmawiać, bo na drugi dzień wyjechałam. I od tego czasu ani nie rozmawialiśmy ani się nie widzieliśmy.

G- Przykro mi, ale Harry póżniej wiele razy pytał się o ciebie, bo wiedział, że mam z tobą kontakt, wiesz?

S- Naprawde?

G- Tak i nie martw się wszystko się ułoży, ale dobra nie będę cię więcej męczyć. Odpocznij a jutro pokaże ci miasto. Dobranoc.

S- Dobranoc i dziękuje Gemma.

Po wyjściu Gemmy z pokoju poszłam wziąć prysznic i przebrałam się w pidżame.

Położyłam się do łóżka, ale pomimo zmęczenia nie mogłam zasnąć. Przez Gemme przypomniałam sobie te czasy kiedy przyjaźniłam się z Harrym. Brakowało mi go na początku, ale póżniej już się przyzwyczaiłam i po mału zapominałam o nim, ale teraz wspomnienia odżyły. 

PS. NIE MOGĘ SIĘ OPRZEĆ I MUSZE DODAĆ TO CUDOWNE ZDJĘCIE ZAYNA